رتبه بندی(Ranking) دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی

رتبه‌بندی یعنی شناخت جایگاه یک موسسه در مقایسه با سایر موسسه‌های آموزشی رتبه‌بندی دانشگاهی در واقع سنجش دانشگاه ها و موسسات آموزشی بر اساس ترکیبی از شاخص‌ها و ارائه‌ی فهرست شماره‌بندی شده از اسامی آنهاست.

تاریخچه

رتبه بندی دانشگاه ها و مراکزآموزش عالی جهان اولین بار توسط دانشگاه شانگهای جیاتانگ درسال  1377(1998 میلادی) پایه گذاری گردید. در راستای دستیابی به این اهداف، سیاست گذاران چین تصمیم گرفتند ابتدا مدلی برای رتبه بندی دانشگاه های جهان طراحی نمایند. هدف از این رتبه بندی اندازه گیری فاصله و شکاف دانشگاه های چین و دانشگاه های برتر دنیا و همچنین برنامه ریزی در جهت کاهش فاصله و بهبود کیفیت دانشگاه های چینی و ارتقاء جایگاه آنها درسطح بین المللی بود.

بنابراین سرانجام نتایج رتبه بندی دانشگاههای جهان توسط نظام رتبه بندی دانشگاه شانگهای که به رتبه بندی علمی دانشگاه های جهان شهرت یافت، برای اولین باردرسال 1382(2003 میلادی)، درسطح بین المللی منتشرگردید و ازآن سال به بعد به طورسالانه به روزمی شود.

امروزه  سیستم های رتبه بندی توسط دانشگاه ها و موسسات معتبر و حرفه ای  اداره می شوند،  اطلاعات مقایسه ای را درباره دانشگاه ها ارائه نموده و می توانند مبنای مناسبی برای تصمیم گیری باشند.

موسسات مختلف از شاخص های متفاوتی برای رتبه بندی استفاده می کنند. این شاخص ها بسیار متنوع هستند و طیف وسیعی از کیفیت آموزش تا تعداد صفحات وب سایت دانشگاه و مساحت آن را در بر می گیرد. از جمله این شاخص ها می توان به آمارهای تجربی، برآوردهای مربوط به مدرسین و اساتید، بورسیه ها، دانشجویان، داوطلبان ورود به دانشگاه و برخی دیگر اشاره کرد. برخی از رتبه بندی ها هم هستند که براساس نحوه پذیرش و ورود دانشجویان به دانشگاه صورت می گیرد.
مهم ترین شاخصی که در بسیاری از رتبه بندی ها به آن استناد می شود، کیفیت آموزش است.  پارامترهای تاثیرگذار بر این شاخص در رتبه بندی های مختلف متفاوت هستند.  البته همانطور که ذکر شد، تاثیر یک شاخص واحد ممکن است در رتبه بندی های مختلف متفاوت باشد.

فرایند رتبه بندی بین المللی

تهیه مدارک و مستندات  دانشگاه در حوزه های آموزش، پژوهش، دانشجویی،

توسعه و بین الملل به زبان انگلیسی طبق  متدولوژی  استاندارد نظام  رتبه بندی  بین المللی مشخص